Hoe egoïstisch is zelfliefde?

De maatschappij wordt steeds individualistischer en dat wordt door de focus op spiritualiteit en zelfliefde alleen maar erger. Dat is de kritiek die ik vaak hoor als dit onderwerp aan bod komt op bijvoorbeeld verjaardagen of social media. Aan de andere kant zie ik een steeds sterkere stroming van mensen die alle nieuwe meditatiecursussen volgen en onder het mom van zelfliefde 'nee' zeggen tegen alles en iedereen. Zelf zit ik wat meer in het midden van het spectrum en kijk ik er het liefst praktisch en nuchter naar.

De basis van zelfliefde

Zelfliefde gaat in mijn ogen niet zo zeer om 'nee' zeggen tegen wat je niet wilt. Of om jezelf mooier voor te doen op social media dan je bent. Het gaat om 'ja' zeggen tegen jezelf en wat jij wél wilt. De kritiek dat zelfliefde lekker makkelijk is, spreek ik dan ook graag tegen. Het betekent namelijk dat je jezelf heel goed moet (leren) kennen en bepalen wie je wilt zijn. Pas dan kan je echte zelfliefde toepassen en dat is zeker niet altijd de makkelijkste weg. Ja zeggen tegen de sportschool na een lange werkdag is bijvoorbeeld veel lastiger dan ja zeggen tegen een avond op de bank met een zak chips of een reep chocola. Ook is het veel makkelijk om bijvoorbeeld te klagen over je werkgever dan eerlijk naar jezelf te kijken en na te gaan wat jouw rol is in het feit dat je niet gelukkig bent in je werk.

Alles met elkaar verbonden

En dat is waar spiritualiteit om de hoek komt kijken. Het gaat om een stuk bewustzijn van jezelf en de gevolgen van jouw handelen. Wie ben ik in verhouding tot de rest en wat is mijn rol in het geheel. Eén van de kenmerken van spiritualiteit is namelijk dat alles één is en alles met elkaar verbonden is. Daar kun je natuurlijk heel 'zweverig' naar kijken, maar ook praktisch: als ik tijdens mijn werk doe wat ik leuk vind houd ik meer energie over. Dankzij deze energie kan ik als ik thuiskom nog met de kinderen spelen of mijn steentje bijdragen in het huishouden. Dat zorgt ervoor dat mijn partner, kinderen en ikzelf blijer zijn.

Op de werkvloer

Zo werkt het ook in teams. Vaak zie ik dat leiderschap nog veelal taakgericht is. Deze taak moet uitgevoerd worden en dit teamlid heeft daar tijd voor. Er is weinig oog voor de individuele talenten en de samenhang binnen het team. Dat zorgt ervoor dat mensen weinig (werk-)geluk ervaren en dat heeft ook zijn weerslag op de privésituatie. Zelf pleit ik liever voor mensgericht leiderschap. Als iedereen zijn of haar talenten kent en deze worden optimaal ingezet om een gezamenlijk doel te bereiken, dan vergroot dit het (werk-)geluk en wordt het team succesvoller. Doordat de teamleden meer geluk ervaren, straalt dit door naar hun thuissituatie en is de cirkel weer rond.

Ik ben daarom een groot voorstander van meer zelfliefde en het ontwikkelen van jezelf en jouw talenten. Niet om er als individu beter van te worden, maar om te groeien en meer geluk te ervaren en op deze manier iedere dag een beetje bij te dragen aan het geluk van de maatschappij als geheel.

12-09-2022